Zasiedzenie nieruchomości – czas, koszty i praktyczne przykłady
- Aga Mincer
- 20 lip
- 3 minut(y) czytania

Zasiedzenie to instytucja prawa cywilnego, która daje możliwość uzyskania własności nieruchomości lub udziału w niej po spełnieniu określonych przesłanek. Postępowania tego typu wymagają wykazania samoistnego posiadania, upływu odpowiedniego czasu oraz – przy zasiedzeniu udziału – odpowiedniego sposobu korzystania z nieruchomości. Poniżej opisujemy kluczowe kwestie dotyczące zasiedzenia.
CZAS NIEZBĘDNY DO ZASIEDZENIA
W polskim prawie cywilnym czas wymagany do zasiedzenia zależy od dobrej lub złej wiary posiadacza:
- Dobra wiara: 20 lat nieprzerwanego, samoistnego posiadania nieruchomości. 
- Zła wiara: 30 lat nieprzerwanego, samoistnego posiadania. 
POSIADANIE W DOBREJ WIERZE
Posiadacz w dobrej wierze korzysta z nieruchomości, będąc w usprawiedliwionym przekonaniu, że przysługuje mu prawo własności. Oto typowe przykłady takich działań:
- Kupno nieruchomości na podstawie nieważnej umowy – osoba, która kupiła dom lub działkę na podstawie umowy wymagającej formy aktu notarialnego, nie wiedząc o tej istotnej wadzie. 
- Zakup nieruchomości od osoby wpisanej w księdze wieczystej jako właściciel, gdy kupujący nie wiedział o istniejących nieprawidłowościach we wcześniejszych transakcjach. 
- Otrzymanie nieruchomości w drodze darowizny – osoba obdarowana, która nie miała przesłanek, by podejrzewać, że darczyńca nie był właścicielem. 
- Przejęcie nieruchomości w spadku – spadkobierca korzysta z nieruchomości, sądząc, że nabył ją prawidłowo, nie wiedząc o istnieniu innych roszczeń, testamentu czy innych spadkobiercach. 
- Nabycie nieruchomości w dobrej wierze po ugodzie sąsiedzkiej – przekazanie fragmentu działki przez sąsiada, oba domy są ogrodzone w nowy sposób; nowy właściciel regularnie płaci podatki i wykonuje prace utrzymaniowe, nie mając świadomości, że ugoda była nieważna. 
- Remonty, inwestycje i ogrodzenie – posiadacz przeprowadza modernizacje budynków, buduje płoty, sadzi drzewa, utrzymuje nieruchomość jak właściciel, bez żadnych wątpliwości co do przysługującego mu prawa. 
PRZYKŁADY POSIADANIA W ZŁEJ WIERZE:
Posiadacz w złej wierze wie (lub powinien wiedzieć), że nie jest właścicielem, ale mimo to korzysta z nieruchomości jak właściciel. Praktyczne przykłady:
- Zajęcie i użytkowanie opuszczonego domu lub gruntu – ktoś zajmuje pusty budynek lub działkę, wiedząc, że należy ona do innej osoby, jednak przez lata mieszka i gospodaruje tam bez zgody właściciela. 
- Uprawa cudzej działki – uprawianie ziemi, sadzenie roślin, pobieranie pożytków z gruntu, do którego nie posiada się żadnych praw ani umowy. 
- Nieuprawnione korzystanie z działki rekreacyjnej – osoba regularnie korzysta z terenu, buduje altanę, płaci podatki, wiedząc, że właściciel mieszka za granicą i nie korzysta z nieruchomości. 
- Remont i pobieranie czynszu z nieswojego lokalu – wynajmowanie mieszkania lub jego części osobom trzecim, mimo że nie jest się właścicielem. 
- Przejęcie nieruchomości bez umowy – wejście w posiadanie gruntu po wygaśnięciu umowy dzierżawy lub najmu, bez zgody właściciela. 
- Przekształcenie posiadania zależnego w samoistne – początkowe korzystanie z nieruchomości np. jako najemca lub dzierżawca, później zachowanie się jak właściciel, choć bez uzyskania zgody dotychczasowego właściciela. 
- Zajęcie wspólnej części nieruchomości przez jednego współwłaściciela bez zgody innych – np. korzystanie przez lata z całości strychu lub podwórka, chociaż formalnie jest się współwłaścicielem tylko części. 
Wszystkie te przypadki wymagają, by posiadanie było jawne i widoczne dla otoczenia oraz miało charakter władania jak właściciel.
KOSZTY POSTĘPOWANIA SĄDOWEGO
Złożenie wniosku o zasiedzenie w sądzie wiąże się przede wszystkim z:
- Opłatą sądową od wniosku – obecnie wynosi ona 2 000 zł. 
- Możliwymi kosztami opinii biegłego, których wysokość zależy od konkretnej sprawy. 
- Kosztami związanymi z uzyskaniem odpisów dokumentów lub map niezbędnych do wniosku. 
CAŁOŚĆ NIERUCHOMOŚCI CZY UDZIAŁ WE WSPÓŁWŁASNOŚCI? RÓŻNICE
Zasiedzenie może dotyczyć zarówno całości nieruchomości, jak i udziału we współwłasności.
ZASIEDZENIE CAŁOŚCI NIERUCHOMOŚCI
W tym przypadku konieczne jest wykazanie samoistnego posiadania całej nieruchomości przez ustawowo wymagany okres czasu.
ZASIEDZENIE UDZIAŁU WE WSPÓŁWŁASNOŚCI
Możliwe jest także zasiedzenie udziału. W takim postępowaniu oprócz samoistnego posiadania i upływu czasu, konieczne jest wykazanie m.in.:
- rzeczywistego korzystania z części nieruchomości z wyłączeniem innych współwłaścicieli, 
- braku umów określających sposób korzystania z nieruchomości, 
- braku rozliczeń i roszczeń pomiędzy współwłaścicielami dotyczących tej części, 
- długotrwałego niewykonywania uprawnień właścicielskich przez pozostałych współwłaścicieli. 
PRZEBIEG POSTĘPOWANIA I NIEZBĘDNE DOWODY
Każde postępowanie o zasiedzenie wymaga wykazania przed sądem:
- upływu odpowiedniego okresu czasu, 
- samoistnego posiadania, 
- a przy zasiedzeniu udziału – okoliczności związanych z relacjami pomiędzy współwłaścicielami. 
Typowe dowody to zeznania świadków, dokumenty, wypisy z ksiąg wieczystych czy mapy oraz ewentualnie opinie biegłych.
POMOC KANCELARII ADWOKACKIEJ
Przygotowanie wniosku o zasiedzenie, a także skompletowanie dokumentacji, nierzadko bywa skomplikowane. Kancelaria adwokacka zajmuje się analizą sytuacji prawnej, sporządzeniem wniosku oraz reprezentacją w toku postępowania. W razie pytań dotyczących zasiedzenia lub chęci omówienia swojej sprawy, zapraszamy do kontaktu.
Kancelaria Adwokacka Agnieszki Mincer
Skontaktuj się z nami już dziś: 780-147-406
E-mail: kancelaria@adwokat-mincer.com
Odwiedź naszą stronę internetową: https://www.adwokat-mincer.com/
zasiedzenie nieruchomości, postępowanie o zasiedzenie, zasiedzenie udziału w nieruchomości, samoistne posiadanie nieruchomości, dobra wiara zasiedzenie, zła wiara zasiedzenie, koszty zasiedzenia nieruchomości, wniosek o zasiedzenie, adwokat zasiedzenie, kancelaria adwokacka nieruchomości, sądowe zasiedzenie nieruchomości, porady prawne, nieruchomości




Komentarze